Złamania łokcia

Diagnoza:

Złamania mogą wystąpić w wielu częściach łokcia, w tym wyrostka łokciowego, głowy kości promieniowej, dystalnej kości ramiennej i nadkłykciowej. Typowe objawy złamania łokcia to nagły silny ból, utrata ruchomości, obrzęk, drętwienie, zasinienie i wrażliwość na dotyk. Następujące obszary łokcia mogą ulec złamaniu i są leczone przez Genesis Orthopaedics & Sport Medicine:

Dystalna kość ramienna: Dalsza część kości ramiennej to górna część kości ramiennej, która tworzy górną część stawu łokciowego. Złamania występujące w dalszej części kości ramiennej są rzadkością, ale są szczególnie osłabiające dla tych, na które wpływają. Gdy złamanie nastąpi w wyniku bezpośredniego uderzenia lub upadku na wyciągniętą rękę z zablokowanym łokciem, ruchliwość łokcia ustaje prawie całkowicie.

Olecranon: Wyrostek łokciowy, nazywany również kością śmieszną, to guz kostny znajdujący się na końcu kości łokciowej lub kości przedramienia. Bliskość wyrostka łokciowego do skóry sprawia, że jest on szczególnie podatny na urazy. Złamania mogą wystąpić w wyniku upadku bezpośrednio na łokieć lub mięśnia trójgłowego pociągającego część wyrostka łokciowego w przeciwnym kierunku. Złamania stresowe są również częstymi urazami wyrostka łokciowego.

Głowica promieniowa: Głowica promieniowa to kość, która umożliwia rotację łokcia, umożliwiając obrót ramienia do pozycji dłoni w górę (supinacja) i pozycji dłoni w dół (pronacja). Złamania głowy kości promieniowej powstają w wyniku upadku na wyprostowane ramię.

Supracondylar: Złamania nadkłykciowe występują głównie u dzieci, a 90% przypadków występuje u dzieci poniżej 10. roku życia. Złamania te powstają w wyniku upadku na nadmiernie wyprostowany łokieć i wymagają dokładnej diagnozy, ponieważ wyniki badań obrazowych są trudne do potwierdzenia.

Złamania przemieszczone lub pęknięcia wieloczęściowe wpływają na zakres ruchomości i wymagają dalszej interwencji. Chirurgia jest opcją leczenia często wykorzystującą pomoce strukturalne, takie jak szpilki, druty, śruby, płytki, szwy lub kombinację tych metod. Jeśli dotknięta kość nie jest w stanie odzyskać swojego pierwotnego kształtu, może być konieczne przeszczepienie kości lub sztuczna wymiana.